Videoclip van Marlolein Kamstra met fragmenten van mijn toespraak en beelden van de feestelijke receptie van Connecting Differences op donderdag 24 maart 2011.

Verslag van Menne Vellinga van MVS van de conferentie “Jezelf kunnen zijn in Nieuw-West” op donderdag 26 mei. Deze conferentie heb ik samen met Rahma el Hannoufi georganiseerd voor stadsdeel Nieuw-West.

Irene Hemelaar heeft op mijn feestelijke receptie op donderdag 24 maart 2011 een speciaal geschreven lied gezongen. Het heet “Chris verbindt” en is op de melodie van “Samen zijn” van Willeke Alberti. De beelden zijn van Menne Vellinga en Abdelouahad Sanouji. Kijk en geniet, net als ik.  

Dag mensen, mag ik even tot u spreken
’t is zo bijzonder, dat we allemaal hier zijn
200 mensen, zo verschillend als maar kan,
bijeen om feest te vieren
Het is dankzij Chris, die naar verbinding streeft, die mensen mensen laat ontmoeten
Hij maakt zijn droom van een wereld, waar je jezelf mag zijn met zijn daden werk’lijk waar
Connecting Differences brengt ons tot elkaar

Chris verbindt
waar menigeen verschillen vindt
toont hij overeenkomst, wat ons bindt
Chris verbindt
Hij weet groepen aan elkaar te knopen
Hij zoekt steeds de consensus, creëert een begin
Als Chris verbindt
Kunnen we samen zijn
Dat wil toch iedereen

Zeg vrienden, wat heeft Chris zoal te bieden
In geval van uitsluiting, discriminatie, enzovoorts
Heel sensitief, helpt hij je graag dit soort zaken aan te pakken, wanneer hij meedenkt.
Hij traint de trainer, zodat steeds meer personen verbinding uit gaan dragen
Hij blogt en coacht, verzorgt seminars en bijeenkomsten, hij levert werk op maat
Connecting Differences staat bij met raad en daad.

IRENE HEMELAAR schreef op verzoek van Chris Bouma een pakkende tekst op Chris en zijn CONNECTING DIFFERENCES

Mijn toespraak op de feestelijke receptie van Connecting Differences op 24 maart 2011:

Beste aanwezigen,

Afgelopen zaterdag toen ik mijn toespraak aan het voorbereiden was, moest ik ineens denken aan Martin Luther King. Aan zijn beroemde toespraak “I have a dream”.

Ik wil mijzelf op geen enkele manier vergelijken met Martin Luther King, maar ook ik heb een droom. Of eigenlijk: meerdere dromen.

Eén droom van me was om deze receptie te geven. Mijn droom was om deze receptie te geven in een uitpuilend jongerencentrum Argan. Deze droom is uitgekomen.

Welkom allemaal!

Ik voel me zeer vereerd met jullie komst. Jullie kunnen je misschien maar half voorstellen hoe blij ik ben. Een receptie voor al mijn relaties, om de mensen uit mijn verschillende netwerken bij elkaar te brengen. Dank jullie wel voor jullie komst!

Ik heb ook een andere droom. En die droom is geïnspireerd door de droom van Martin Luther King.

Mijn droom is een samenleving waarin het niet uitmaakt wat voor achtergrond je hebt en waarin iedereen zichzelf kan zijn. Een samenleving waarin het niet uitmaakt of je man of vrouw bent, hetero, homo, lesbisch, biseksueel of transgender. Waarin het niet uitmaakt wat je religieuze of niet-religieuze achtergrond is. Of wat je etnische achtergrond is.

In artikel 1 van de Nederlandse grondwet is dit vastgelegd: “Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld”.

Dit betekent niet dat dit in de praktijk ook zo is. Voor de wet zijn we allemaal gelijk, maar in het onderlinge verkeer tussen mensen is het vaak anders.

Mijn droom is overigens niet dat we dan ook maar allemaal hetzelfde moeten zijn. Ik geloof niet in eenheidsworst. Volgens mij willen we allemaal gerespecteerd en gewaardeerd worden om wie we zijn. Dus ook met al onze verschillen. Ik wil gewoon mezelf kunnen zijn. Als mens, maar ook als homo. Dit is ook precies de reden waarom ik mij, juist als homo, verbonden voel met andere groepen die worden gelabeld, gestigmatiseerd en gediscrimineerd.

Mijn kernwaarden zijn gelijkheid en regenboogcoalitiesolidariteit. Als homo heb ik een sensitiviteit ontwikkeld voor processen van uitsluiting en stigmatisering. Juist vanwege deze sensitiviteit kan ik tot op zekere hoogte invoelen hoe het voor anderen is om te worden uitgesloten en gestigmatiseerd.

Daarom heb ik gekozen voor de naam Connecting Differences. Vanuit verbondenheid geef ik trainingen en organiseer ik bijeenkomsten. Mijn focus ligt op het bespreekbaar maken van homoseksualiteit bij groepen waar dit gevoelig ligt. Bijvoorbeeld voor jongerenwerkers en migranten zelforganisaties. Dit doe ik altijd in samenwerking met anderen.

Ik heb allerlei plannen voor de komende tijd. Ik ga artikelen publiceren in mijn nieuwsbrief en op mijn weblog. Op deze manier wil ik mijn kennis delen die ik in de loop der tijd heb opgedaan, zodat mijn lezers zich geïnspireerd en gesterkt voelen om ook verschillen te verbinden. In mijn eerste nieuwsbrief krijgen jullie een verslag met foto’s en filmpjes van deze receptie.

Ook wil ik een jaarlijks seminar gaan organiseren waarin ik iedereen bij elkaar breng die zich bezig houdt met deze thema’s, zodat we kennis met elkaar kunnen uitwisselen om tot nog betere resultaten te komen en om elkaar te inspireren. Ook wil ik train-the-trainers activiteiten opzetten zodat mensen uit bijvoorbeeld Maastricht en Middelburg hun eigen activiteiten kunnen opzetten.

Tot slot: dit is een droom in uitvoering. Misschien dat we de ideale samenleving nooit helemaal zullen bereiken. Sommige dingen zijn hardnekkig en vergen tijd. Maar: ik ga mijn bijdrage leveren om deze droom een heel stuk dichterbij te brengen.

Dank jullie wel!

De toespraak van Chris Bouma tijdens de feestelijke receptie van Connecting Differences op donderdag 24 maart 2011.

Op donderdag 24 maart 2011 heb ik een feestelijke receptie gegeven voor al mijn relaties om de geboorte van deze website en de naam Connecting Differences te vieren.

Menne Vellinga heeft de volgende reportage gemaakt: